Dönsem merkezi hiçliğimin çevresinde gezegenler gibi
Mumun ışığının duvarda yansıyan titreyişi gibi
Titresem ve üşüsem, sonra da erisem bir mum gibi..
Geçsem halden hale, yansam tükensem virane gibi
Savrulsa küllerim gökten yağmur gibi,
Kaybedip kaybedip bulsam seni
Döne döne bulsam bendeki beni
Gökkubbe yarılsa fırlatsa içindekileri
Kalbime saplansa her birinin dikeni
Gülleri koklamak varsa sonunda
Her bir diken olur bana benden beri
Kalmaz dermanım atamam bir adım bile ileri..
Döne döne yiterim Mevlana gibi..
Yalkın Tuncay